ഇത് ഞാന്‍ പഠിച്ച ഓത്തുപള്ളി (ചേറൂര്‍,മുതുവില്‍കുണ്ട് മദ്രസ) . ആപഴയകാലത്തിലേക്ക് ഒരിക്കല്‍ കൂടി മടങ്ങിയെത്തിയപോലെ.
'ഓത്തുപള്ളീലന്നുനമ്മള്‌ പോയിരുന്ന കാലം
ഓര്‍ത്തുകണ്ണീര്‍ വാര്‍ത്തുനില്‍ക്കയാണു നീലമേഘം
കോന്തലക്കല്‍ നീയെനിക്കായ് കെട്ടിയ നെല്ലിക്ക
കണ്ടുചൂരല്‍ വീശിയില്ലേ നമ്മുടെ മൊല്ലാക്ക
പാഠപുസ്‌തകത്തില്‍ മയില്‍പ്പീലിവെച്ചുകൊണ്ട്‌
പീലിപെറ്റ്‌ കൂട്ടുമെന്ന്‌ നീ പറഞ്ഞ്‌ പണ്ട്‌
…………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………..' ഈ വരികള്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ വരുമ്പോള്‍ എന്‍റെ ഓത്തുപള്ളി ഓര്‍ക്കുന്നു, എന്‍റെ ഓത്തുപള്ളി ഓര്‍മ്മയിലെത്തുമ്പോള്‍ ഈ വരികളും കൂടെയെത്തും.ഇവ രണ്ടിനും വല്ലാത്തൊരാത്മബന്ധമുണ്ടെന്ന്‍ ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നു. കാലമെത്രനീങ്ങി............ആ കൊച്ചു നെല്ലിക്കാവിത്ത് മുളച്ച് ഇന്ന്‍ വന്‍ നെല്ലിക്കാമരമായി എന്‍റെ ഓത്തുപള്ളി മുറ്റത്ത് നില്‍ക്കുന്ന പോലെയെന്‍മിഴികളില്‍. ..
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ